Adaptacja w przedszkolu i w żłobku. Jak postępować z dzieckiem? 7 zasad, które pomogą przetrwać ten czas

Czas trwania adaptacji w żłobku to bardzo indywidualna kwestia. Oczywiście, żłobki mają ustalony przeciętny czas adaptacji, jednak zazwyczaj zasady dostosowuje się do potrzeb dziecka. Niektóre dzieci już po pierwszych kilku dniach czują się w nowym miejscu swobodnie, inne potrzebują całego tygodnia, a u jeszcze innych adaptacja może trwać nawet miesiąc. Warto pamiętać, że adaptacja to proces i trzeba znaleźć na niego czas.
Kluczowym jest pierwszy tydzień, w którym zwykle dziecko pojawia się w placówce z rodzicem i pod opieką bliskiej osoby poznaje nowe miejsce.

Adaptacja w przedszkolu przebiega podobnie jak w żłobku. Niektóre przedszkola proponują, by rodzice byli obecni przez pierwsze kilka dni. Zdecydowanie jest to krótszy pobyt niż docelowy. Warto wcześniej poruszyć tę kwestię z wychowawcami i dyrekcją przedszkola i ustalić, co w danej placówce dzieje się, by dziecko łatwo się zaaklimatyzowało w nowym otoczeniu.

To rodzic najlepiej zna swoje dziecko i wie, co będzie dla niego pomocne, jest kilka rzeczy, o których dobrze jest pamiętać, by ułatwić maluchowi czas adaptacji.

1. Na początku na krótko

Jest to problematyczne, gdy rodzice muszą podjąć pracę na pełen etat, warto jednak spróbować zorganizować ten czas w taki sposób, by dziecko od razu nie zostawało w żłobku czy przedszkolu na cały dzień. Pierwsze dni to według ustaleń z placówką czas, w którym rodzic jest z dzieckiem lub jest w pobliżu. Kolejne dni to coraz dłuższe zostawanie w żłobku.

Lepiej jest kiedy opiekun przychodzi po dziecko, kiedy ono jeszcze dobrze się bawi i ma niedosyt niż gdy ono od pewnego czasu siedzi w oknie i czeka – wyjaśnia Agnieszka Stein, psycholożka, autorka książek.

Postarajmy się odebrać dziecko nieco szybciej, niż planujemy robić to po okresie adaptacji. Nasza pociecha będzie miała czas, by zapoznać się z nowym miejscem, ale nie będzie to dla niej tak mocno obciążające.
Możemy poprosić o pomoc babcię czy zaufaną ciocię, z którą dziecko już wcześniej spędzało czas i chętnie przejdzie pod jej opiekę, zanim rodzice zdążą wrócić z pracy.

2. Kontakt z dorosłymi na pierwszym miejscu

Choć często wyobrażamy sobie, że nasze dziecko przyjdzie z przedszkola z nowymi znajomościami i przyjaźniami, które będą trwały przez kolejne lata, na początku to wcale nie kontakt z rówieśnikami jest najważniejszy. Żeby dziecko czuło się bezpiecznie w nowym miejscu, musi poznać i polubić nowych opiekunów. Pani, do której można przytulić się, gdy przyjdzie trudniejszy moment, jest cenniejsza niż złoto.

3. Opowiedz, co będzie się działo

Już kilka tygodni przez rozpoczęciem przygody ze żłobkiem możemy zacząć o nim opowiadać. Pokażmy to miejsce dziecku. Powiedzmy, co będzie się tam działo. Bądźmy entuzjastyczni. Niech dziecko wie, że czeka na niego coś fajnego i że pobyt w żłobku czy w przedszkolu będzie przyjemnością, a nie karą.

4. Zawsze dotrzymuj obietnicy

Powiedz dziecku, kiedy po nie przyjdziesz. Najlepiej wytłumaczyć dziecku, po jakich aktywnościach może spodziewać się rodzica – punktem odniesienia może być obiad, drzemka czy spacer – wszystko zależy od tego, co jest zaplanowane tego dnia. Pamiętajmy, by dotrzymać obietnicy i faktycznie pojawić się w czasie, który się obiecało. To da dziecku poczucie kontroli i pewność, że mama wróci.

5. Przedmiot, który przypomina o domu

Pozwól dziecku wziąć ze sobą rzecz, która będzie mu przypominać o domu, z którą będzie czuło się bezpiecznie. Może być to przytulanka, zdjęcie, ulubiona zabawka, cokolwiek, co lubi i będzie pomocne w trudniejszych momentach. Dobrze ustalić to również z nauczycielami, by w razie potrzeby przypomnieli dziecku o zabawce.

6. Zadbaj o poranną rutynę

Postaraj się, by poranki przed wyjściem do przedszkola były przewidywalne i spokojne. Niech dziecko zna kolejność porannych czynności i wie, czego może się spodziewać. Zwrócimy uwagę na to, by mieć odpowiednią ilość czasu na wszystko, żebyśmy nie śpieszyli się i nie wybiegali z domu w nerwach. Wyjście z domu ma się dziecku kojarzyć ze spokojem, a nie stawać się kolejnym powodem do stresu.

7. Pamiętaj o pożegnaniu

Lepiej nie zaskakiwać dziecka swoją nieobecnością i przetrawić łzy przy pożegnaniu niż opuścić dziecko „po angielsku”.

Nawet, gdy dziecko pozornie nie zwraca na Ciebie uwagi, wie że tam jesteś – czekasz w kącie Sali lub na ławce w szatni. Gdy nagle bez pożegnania wyjdziesz, dziecko może niczego nie zauważyć, ale… może tez wpaść w panikę, stracić poczucie bezpieczeństwa, co zniweczy wszystkie Wasze dotychczasowe osiągnięcia podczas adaptacji - pisze autorka bloga ronja.pl, Renia Hannolainen.

Pamiętajmy, by obserwować zachowanie naszego dziecka i wszelkie wątpliwości przedyskutować z kadrą. Dobro naszego dziecka jest priorytetem i każdą zauważoną nieprawidłowość należy, jak najszybciej zweryfikować.